haha hehe
hihi
hooo
Een travestiet ofwa?
Hola Que Tal start voortreffelijk! De combinatie van een prachtig glittergordijn met oogverblindend lichtgebruik zorgen ervoor dat het publiek meteen in een coasy stemming terechtkomt. Dan verschijnt een van de hoofdpersonages, voor deze gelegenheid opgedirkt in vrouwenkleren, door middel van een bewegende trap op de scène.
Hola Que Tal vertelt het vertelt het verhaal van een ster en zijn/haar rechterhand, de persoon zonder wie de roem nooit mogelijk geweest zou zijn.
Wanneer Dimi een zelfmoordpoging maar net overleeft wordt hij opgevangen door "een engel op aarde". Deze weldoener maakt van Dimi een echte ster. Samen maken ze van elke bijeenkomst (behalve begrafenissen) een echt feest, dit doormiddel van een spetterende travestieshow. Wanneer Dimi verliefd wordt op een Aziatische striptizeuse en bij haar wil intrekken wordt de man die hem altijd heeft bijgestaan en opgevangen GEK. Hij kan niet zonder Dimi, Dimi in vrouwenkleren wekken bij hem zelfs diepre gevoelens op. Dimi's besluit staat echter vast, dit wordt op het einde van het stuk dan ook zijn dood. Hij wordt doodgestoken.
Ik heb genoten van Hola Que Tal, geen spijt dat ik het gezien heb, maar als ik het niet gezien zou hebben zou ik ook niet gevoel hebben iets gemist te hebben. Het stuk kon iedereen wel boeien denk ik, dit vooral door de grappige momenten: Ne me quitte pas, Dimi in jockstrap, de karikaturen van de hoofdpersonages. Wat me stoorde aan de voorstelling was dat Dimi, ook al was hij niet homoseksueel en had hij zijn vrouwenkleren niet meer aan, zich op sommige momenten te verwijfd gedroeg om serieus genomen te worden. Ook het clichébeeld van de Aziatische striptizeuse vond ik er net iets over...
Wat ik ook nog wil vermelden is dat ik wellicht meer van het stuk genoten zou hebben moest ik naar de avondvoorstelling geweest zijn, een voor mij onbekende school wist zich niet zo goed te gedragen...
